spontane bir gün

Batu: bisikler sürelim mi?

ben: sınav haftan

batu: yarın sınavım yok

ben: peki

Bunu yazarken asfaltta bir iki turlar döneriz diye bekliyordum. Ellerim kızarık, bacaklarım yamuldu daha fazla detaya gerek yok 🙈

Bisikletim tamirdeydi. Önce onu aldık sonra dere, tepe, patika, asfalt bilmediğimiz yerlerde dolanmaya başladık. Aslında detaylı olarak çok yazılabilirdi ama gittiğimiz yerleri bilmeyince çok eksik kalacak anlatım. Ayrıca en hazırlıksız turumuzdu. Hem mental olarak -benim için çünkü Batuhan kafasında yapmış bu planı aslında- hem de yanımıza hiç yiyecek almamıştık. Biraz su biraz erikle turu bitirdik.

Şehir merkezinden çıkıp. yine Cip yoluna doğru sürdük. Oradan sonrası yok bende bilmediğim bir sürü yollardan geçtik. Sonra Baskil yol ayrımına falan gelmişiz. Ondan sonra bilmediğimiz köylerin mahalle aralarında dolanıp durduk.

çektiğimiz bir kaç fotoyu paylaşacağım merak etmeyin sıkmayacağım bu defa sizi 🙋

yaprak dökümü dizisini anımsadım

Bir an sevindik aa harabe falan gerçekten eski bir bacaydı burası. Batu bir ara beni içine atmayı kafasından geçirdi ki neyse uygulamaya koymadı.

o bir baca

ama ben geçemem ki😇

Çamurdan kurtuldum sanmıştım ama resmen çamur göletine düştüm.

Her tarafım çamura bulandı. Sanki biraz da düştüm. Yoruldum ve acıktım.
Neredeydik bilmiyoruz.

Bu yol bitmez deyip biraz mola verdik. O sıra da kendimizi çekme çalışmaları...

ben: çekti mi sence
batu: bence çekmiştir.
ve flash patlar.

çekilenler arasında en iyisi buydu 🙈

ne taraftan gidelim diye düşünürken

fotoğraf çekilmeyi de hiç sevmez!

Uzun bir patika yolu bitirdik. Tam asfalta çıktık oh şükür bitti diye sevinirken fotoğrafta çok belli değil (o kadar yaklaşabildik) 3 köpek önümüze çıktı 6 köpeğinde sesi geliyordu arkadan. Biz de paşa paşa o uzun patika yoldan geri dönüp başka bir asfalta çıktık. Batu ile yaptığımız plansız en uzun yolculuktu. Yürümeyi unuttum sanırım.

Bugün de böyleydi görüşmek üzere 🙋