Bir Otostop Macerası "Nemrut"

Yazmak için çok güzel bir anım var. Haydi yaklaşın 🙋

Yıllardır Nemrut'a gitmek istemişimdir. "Hadi sırt çantamızı alıp gidelim." derdim kimse eşlik etmezdi bana. Batu'ya bahsettiğimde "tamam gidelim" dedi ama bunu konuştuğumuzda Mart ayıydı biz yeni gidebildik. Batu otostopla gitmeyi önerdi. Daha önce hiç denememiştim. Açıkçası çok da sıcak bakmıyorum. İnsanların emeklerini ve standartlarını kullanıyormuşuz gibi hissediyorum. Ama ilkin günahı olmaz deyip bunu da tecrübe etmek istedim ve benim için çok güzel bir anı oldu.

13 Temmuz sabah 7:43' te evden çıktık. Yolda fırından sıcak ekmeğimizi alıp otobüsle şehrin batı çıkışa doğru gittik. Ben espri yapıyordum "ya hiç otostop çeken fotoğrafımız olmadan araçlar bizi alırsa." dedim cümlem bitmeden ve biz el kaldırmadan bir araç sinyal verip durdu. Hemen atladık. Ceza evinde çalışan kamu yönetimi mezunu bir abi açık ceza evindeki mahkumların paketlemesi için Malatya'ya kayısı almaya gidiyormuş. Bizi defineci sandı. 🙈 Kendisinin de merakı varmış. Numarasını vermek istedi. Bir şeyler bulursanız beni arayın gibilerinden. Pütürge yolu üzerinde bizi bıraktı.

İndikten sonra benzinliğe gidip suyumuzu aldık ve beklemek için uygun yeri seçtik. Yine espri yapıyordum ki cümlemi bitiremeden ikinci araç durdu ve biz yine fotoğraf çekemeden ziraat mühendisi bir abi bizi aracına aldı. Çok güzel sohbetler ettik. Ailesinden bahsetti. Bizi Pazarcık yol ayrımında bırakıp kendisi yoluna devam etti.

Yol ayrımında Nemrut tabelasını görünce artık hadi fotoğraf çekelim dedik. Hemencecik bir iki fotoğraf çekindik. Beklemeye başladık. Bozkırın kucağında en sarı sıcak günlerdeydik. Yine çok beklemeden bir araç geldi. Başta dedik sığmayız teşekkür ederiz derken yok yok gelin deyip kucağımızda çantalarla yolumuza devam ettik. İki elektrikçi abi ile sohbet ederekten devam ettik. Yol üzerindeki Hilltop Hotel'ine kadar bizi getirdiler. Orada mola verdik. Bize kayısı erik elma ikram ettiler. biraz orada dinlendikten sonra yolumuza devam ettik.

otostop yaparken tek fotoğrafımız

Yolda yavaş yavaş yürüdük. Uzun ince bir yolu geçtikten sonra. Gölge bir yerde beklemeye başladık.

Yolda kalanlara biz de yardım etmeyi ihmal etmedik

Araçlar yavaş yavaş yine hareketlendi. Bizden önce otostop çeken teyzeden dolayı bizi alamadıkları için kusura bakma diyen amcaya selam olsun 🙋 Arkasından gelen araç bizi aldı. Yine konforlu bir arabadaydık. Fırat Elektrikte çalışan görevlilerdi. Birisi de Elazığlı hatta aynı mahallede oturuyormuşuz. Virajlı yollardı driftler çekerekten ilerledik. Normalde yolları olmamasına rağmen birde memleketli torpilinden bizi Nemrut'un sınırına kadar getirdiler. İsteseydik eğer neredeyse tepeye kadar çıkaracaklardı. Ama o kadar yüzsüzlük yapmayalım dedik. Sunrise Hotel'e geçtik orada Recep abi var giderseniz bizden selam söyleyin. Bizimle çok güzel ilgilendi. Bir de köy korucusu Murat abiyle tanıştık bayağı sohbet ettik. Batuyla ben Murat abinin hafif kırlaşmış saçlarıyla karizmasına bittik yalnız. 👉 Orada biraz dinlenip zamanın geçmesini bekledik. Çünkü beklediğimizden daha erken varmıştık.

Belediyeye ait.
Geceliği 70 liraymış.

Recep abi bize araç ayarlamıştı Nemrut'a çıkarken de yürümeyecektik. Turist acentası, bir Japon turist getirmişti onun aracından biz de nasiplenmiştik. Başladık gezmeye. Yıllardır istediğim şeyi gerçekleştirmiştim. Oradaki güvenlik bize eşlik etti. Beraber gezdik. Adıyaman tarafından gitmemizi önerdi Cendere Köprüsü (ben küprü diye anlatsam da...), kale ve başka kalıntılardan bahsetti. bir an Batuyla gitsek mi? diye düşündük ama medeni yaşamdaki sorumluluklarımızdan dolayı vazgeçtik. başka bir plana dahil ettik. Cendere "Küprüsü'nü" 😎 İngilizce konuşan amcaları görünce kendime tüh dedim utan dedim naletler ettim 😎

uzaktan heybetli bir dağ kütlesi gibi görünse de çarşaklardan oluşan bir tepe. Altında tünellerden oluşan bir geçit ve kralın mezarı olduğu düşünülüyor.

Zeus'la çek beni kanka

kınamı da çek!

"Nemrut" deyince bilinçaltımıza işleyen görüntü

doğu terası

O sıcak havadan eser yoktu. Gezinip fotoğraflar çekindikten sonra güvenlikten çadır için izin aldık. Daha sonra gidip bir yer belirledik ve çadırımızı kurduk. Çok acıkmıştım ve ocağımızı kurup kamp yemeğimiz makarnamızı yapmaya başladık. Açken ben, ben değilim kaynayan makarnanın suyunu kaşıklamaya başladım. İnanın tadı çok lezzetliydi 😅

Güneş yavaş yavaş inmeye başlarken biz de hazırlandık tekrar Nemrut tepesine çıkmaya başladık. Ocağımızı da yanımıza aldık. Çayımızı da demledik ve bu güzel doğa olayını izlemeye başladık.

gün batımı videosunu izlemek isterseniz 👉 (izle)

Adım adım gezerek o çadır size mi ait diyerekten yanımıza gelen korucular çadırımızı kaldırmamızı "Rica ettiler." Asıl biz "rica ederiz." diyemedik 😆 Tabi o tüfeği görünce. Güneş batımı seromonisi bittince gidip çadırımızı toplamaya başladık. Ve tekrar Sunrise Hotel'in bahçesine yürüdük. Recep abi "ben demiştim" deyip bize çay ikram etti. Ben de bulaşıklara yardım edeyim dedim.

Çadırımızı oranın bahçesine kurduk. Batu nargilede getirmişti. Garb aklıyla keyfini planlamıştı ama şark aklıyla folyo getirmeyi unutmuştu. Kola kutusuyla yapmaya çalıştık ama çokta olmadı. Biz de ayın doğuşunu yıldızları (büyük ayı, küçük ayı 💫😜) izlemeye başladık.

Hava soğumaya başlayınca çadıra geçtik. Şimdiye kadar yaptığım kamplar arasında en rahat uyuduğum kamptı. Sabah güneş doğuşunu izledik. İnsanı doğadan, topraktan uzaklaştırıp apartman dairelerine tıkılmasına neden olan o ilk kişiyi buradan güzelce anıyorum.

Güzelce kahvaltımızı hazırladık. Keyifle yavaş yavaş yaptık.

salçalı omlet 👍

Batu'yla kaç kere planlamamıza rağmen hiç kamp yapamadık hep iptal oldu çoğunluğu da benim yüzümden. Kendisine ben "Fedon"  👉😜lakabını taktım. Çünkü hiçbir olay onu etkilemiyor o yine gezmesine devam ediyor.

Yorum sizin 👐

Çadırımızı eşyalarımızı topladık. Yine Recep abi ben size araba ayarlarım gerekirse benim motorla bırakırım dedi. Bizde beklemeye başladık. Daha sonra hotelde kalan misafirlere rica ettik bizi arabalarına aldılar. Ve yine otostop maceramız devam etti. Çok sevimli bir aileydi. Makine, aselsan, enerji sistemleri... Bayağı batu ile sohbet ettiler. Şimdiye kadar yaptığımız otostopçu arabalardan tek görevli olmayandı. İsteseydik bizi Malatya'ya kadar bırakırlardı ve eminim ki çok keyifli bir yolculuk olurdu. Ama daha önce arkadaşımın muhakak gidin bir kaynak suyu var dediği için orayı bulmaya koyulduk.
Karapınar hotel/tesis oradaki tabelanın ilerisinde yukarıya doğru bir patika yol çıkıyor. Oraya devam edince aradığımız kaynak suyunu bulduk. Birkaç çocuk deli gibi suya atlayıp eğleniyordu. Su o kadar soğuktu ki ben sadece bir kısmına kadar ilerleyip vücudumun yarısına kadar girebildim. Çünkü dayanılmayacak bir soğukluktaydı. Muhakak gidip buradaki suya girmenizi öneririm.

kaynağını bulmaya gittik.

Tekrar yola koyulduk. Biraz yürümeye başladık. Yolda erik, kayısı, elma dut yemeye başladık. Durakta beklemeye koyulduk ki yine çok sıcaktı.

10 taneden fazla yemeyin!

O sıra Beko'nun teknik servisi bizi aracına aldı ve sırf bizim için yine yollarını değiştirip bizi belli noktaya kadar bıraktılar. Ve biz önceki gün ki geldiğimiz yine yol ayrımlarına geldik. Köy kahvesine selam verip girdik. Kola falan içip biraz dinlendikten sonra devam ettik.

kat kat tat çocukluk keyfim

Yürümeye başladık derken Aile hekimliğinin orada oturanlardan bize seslendiler gençler yardımcı olalım diye. Bahçeye girdik, selamlaştık, sohbet ettik derken ilçe komutanı sizi bırakırız dedi. Bize kayısı ikram ettiler yine bir poşette bize verdiler. hayatımda hiç Jandarma arabasına binmemiştim ona da binmiş oldum. Yol üzerinde Tepehan Mesire alanına girdik. Film ve dizilerde izlediğimiz o babacan, askerlerinin açıklarını kapatan onlara yol gösteren komutan tipleri vardır ya biz onlardan biriyle tanıştık. Yolda yürürken Batu'ya şehre inince sana yemekle dondurma ısmarlayayım dedim. Bana kalmadan Kaan Komutan bize orada menemen yaptırdı. Güzelce onuda yedik. Bir benzin istasyonuna girdik orada bize dondurma da ısmarladı.

 

 

Bir de bize araba ayarladılar. Arabalarına bindiğimiz gençlerde bize kola ısmarladı oh karnımızı da doyurduk. Biz kendimizi yormadan otostop kendiliğinden yapıldı gibi bir şey oldu da çaktırmayın 😏 şimdiye kadar ki bizimle konuşmayan tek otostopçu arabamız oldu. Bizimle konuşmamak için müziği son ses açtılar 🙈  Malatya-Elazığ karayoluna gelince bu araçla da vedalaştık. Gerçek otostop çabamız buradaydı. Hızlı araçların bizi alması imkansızdı. Bu da almaz, bu durmaz derken arkama döndüm bir araç geri geri geliyordu. Yok canım bizim için değildir derken koşa koşa yaklaştık. Ama bizim içindi. 😵 Bir inşaat firmasının bölge sorumlusu olan abimiz bizi aldı. "niye aldım biliyor musunuz?  Merak ettim, nerden geldiniz, nereye gidiyorsunuz." dedi. Güzel sohbetler ettik. Elazığ'ı sevdiğini söyledi. Elazığ'da konakladığında bizim mahalledeki bir nargileciye hep geliyormuş. Ve bizim yüzümüzden yolunu değiştirdi bizi evimize kadar bırakıp Batman'a doğru yola koyuldu.

Gidişte 5, dönüşte 5 araç kullanarak otostopla Nemrut turumuzu tamamlamış bulunduk. Tek bir aracımızın standardı düşüktü. Ve sadece ikisi görevli değildi. Geri kalanlar görevliydi, işi için oradan geçiyorlardı. Hayatımızda unutamayacağımız, sorunsuz çok güzel bir anımız oldu. Bu dönemde akrep ve yılan çok oluyormuş ki ısırma vak'aları da varmış. Biraz ondan tırsmıştım. Bir gece iki gün, iki kişi toplamda 15 lira harcayarak turumuzu tamamladık. Sizin cafelerde harcadığınız "white chocolate mocha"dan daha ucuz!
Evrene çok güzel enerjiler yolladım, Tanrılarla buluşmaya gidince mistik şeyler devreye girdi sanırım aklımdan geçenler dilediklerim o kadar çok gerçekleşti ki en son artık şımarıp Batu istediğin bir şey varsa söyle dedim 😝 Batu ile kamp yapmakta çok keyifliymiş ayrıca. Gidilecekler listesi yapmıştık, uzun bir süre gerçekleştiremeyecek olsakta en uygun zamanda gerçekleştirmeye çalışacağız.

"Ayaklarınız taşırken gezin." 👐